21.2.09

Hel(p)

Column: Wat een week!

Hel en verdoemenis werden uitgesproken over de Nederlandse bevolking. “Het zal nooit meer worden zoals het was”, “Iedereen zal de gevolgen van de crisis merken” en “alle alternatieven moeten worden overwogen”. Keiharde woorden: er is dus iets verschrikkelijks aan de hand. Oh, kabinet, help ons door deze dorre woestijn! Quo vadis? Waar gaan we nu heen? “Ehm, we weten niet hoe we de Tomtom moeten aanzetten”.

Dat gevoel kreeg ik na het zien van onze MP JP op televisie. Met een grafredegezicht bracht hij het nieuws dat “we” er op economisch gebied slecht voor staan. Hij kopieerde daarbij de woorden van voormalig Minister-president Joop den Uijl, uitgesproken tijdens de eerste oliecrisis in de jaren ’70: “Het zal nooit meer worden zoals het was”. Het was een onvervalst staaltje van pure paniekzaaierij. Als je in een vliegtuig begint te gillen dat “Het vliegtuig neerstort en we allemaal dood gaan”, wordt je in je stoel gebonden en gekneveld, maar blijkbaar gelden in de Nederlandse politiek andere regels.

Honderdduizenden landgenoten zijn de dag na JP’s speech naar hun werkplek gegaan, niet wetende of ze de dag erna weer terug hoefden te komen. De nationale arbeidsproductiviteit van die dag zal abominabel laag zijn geweest, want niet alleen bij het koffiezetapparaat, maar ook tussen alle werkzaamheden door, werd gesproken over hoe het eigen bedrijf er voor staat. En wat dat voor consequenties zal hebben voor de werknemers. Ondertussen is men niet bezig met het werk, zodat (buitenlandse) concurrerende ondernemingen wél die deal binnen kunnen slepen.

Dan Amerika, een land waar scherpe scheidslijnen zijn tussen de Republikeinen en de Democraten. Toch lukt het de regering, onder leiding van President Obama, om een reddingsplan in werking te stellen van 825 miljard dollar. Ook Duitsland, Engeland, Frankrijk, België en welhaast ieder land ter wereld heeft noodplannen gereed liggen om hun nationale economie weer op te starten. Dit kabinet echter blijkbaar niet. Na de paniekzaaierij wordt JP, Bos, Rouvoet en de andere regeerders gevraagd welke maatregelen er moeten komen en een oorverdovende stilte is het antwoord. Wekenlang moeten we nog wachten voor er ook maar een begin van een concreet plan boven komt drijven. Ondertussen zullen we wel doodgegooid worden met allerlei proefballonnetjes van ministers en staatssecretarissen, die de media hiervoor dankbaar inschakelen.

Of de oppositiepartijen wel het antwoord hebben, valt overigens ook ernstig te betwijfelen. “Meer uitgeven”, zegt links. “Meer bezuinigen” roept rechts. Wat werkt dan wel? Aanpak van economisch machtsmisbruik, complete verwijdering van de uit de klauwen gelopen bureaucratie, stimulering van nieuwe mkb-bedrijven, een algehele belastingverlaging met minimaal 10% en het vaststellen van maximum tarieven voor basisbehoeften, die door slechts enkele aanbieders geleverd worden: gas, water, elektriciteit en benzine, om maar enkele te noemen. En die maximum tarieven mogen dan ook flink lager liggen dan wat u, bloglezer, op dit moment betaald.

En nog even over de Noord-Zuid lijn in Amsterdam: al in de zomer van vorig jaar uitten de landmeters in dienst van de Amsterdamse gemeente een waarschuwing over verdere verzakkingen van deze lijn (dit artikel is 13 november geplaatst op:
www.joepderksen.blogspot.com). De landmetermedewerkers vertelden onder meer: “Als er verzakkingen zijn, kan onze afdeling dit tegenhouden. En de kans is groot dat er wat staat te gebeuren, want de beurs van Berlage kraakt nu al.” Zes weken later, op 10 september, werden zes panden aan de Vijzelgracht ontruimd na nieuwe verzakkingen van tussen de 3 en 23 centimeter.

Het woord van de week: Rollatorpolonaise.

16.2.09

Onrecht

Column: Wat een week!

Als er iets is waar ik niet tegen kan, dan is wel onrecht. Hoeveel van u lezers heeft in zijn of haar tienerjaren wel eens als grap met de kindertelefoon of 0611 gebeld? Hoewel het nu, na jaren van volwassenheid, flauw lijkt, was het toen spannend om het te gaan doen en vond je het grappig nadat het gebeurd was. Eenzelfde grap wilden twee jongens van 13 en 14 uit Weesp ook eens uithalen en ze besloten om een telefonisch dreigement naar een basisschool te uiten. Alleen hadden zij de pech dat in de week daarvoor een labiele man een niet zo aardige brief had verstuurd aan een Weesper basisschool.

Het gevolg: enkele dagen lang wordt door de lokale overheid paniek gezaaid onder de ouders en de leerlingen. Na een opsporingsbericht op televisie melden de twee jonge tieners zich vrijwillig bij de politie en bekennen dat ze dit telefoontje als tienergrap hadden gepleegd. Tot enkele jaren geleden zouden deze kinderen met een strenge vermaning weer naar huis gestuurd worden, maar blijkbaar leven we niet meer in deze tijden. Ze moesten blijven op het politiebureau en werden in een cel gezet. Sterker nog, een rechter oordeelde dat ze, “in het kader van onderzoek en voor hun eigen veiligheid” veertien dagen in hechtenis zouden moeten blijven.

Veertien dagen. Twee weken! Als je iemands toekomst wilt verpesten, dan is dit een goede eerste stap. Het besluit van de rechter was hoogst onverantwoordelijk en buiten alle proporties. Dit moet worden teruggedraaid.

Weet u het nog: de 799 voetbalsupporters die in april 2006 en masse werden aangehouden en onschuldig naar een politiebureau gebracht werden en daar werden opgesloten? Onder hen bevonden zich veel kinderen. De hoofdverantwoordelijken, oud-burgemeester Opstelten en de Rotterdamse korpschef Meijboom en oud-hoofdofficier van Justitie Van Brummen worden hiervoor niet verantwoordelijk geacht. Dit besloot het gerechtshof in Den Haag en hiermee stelde dit hof 85 arrestanten in het ongelijk. Volgens dat hof konden de drie bestuurders niet weten dat er zoveel mensen zouden worden gearresteerd. Is dat rechtspraak of is dat kromspraak?

Ander nieuws: een kinderhospice, waar extreem zieke kinderen worden verzorgd en, helaas, soms komen te overlijden, moet haar deuren sluiten. De reden: jaarlijks komt deze organisatie 600.000 euro tekort. Dat is nog eens onrecht: waar in de afgelopen weken en maanden miljardenbedragen over de tafel vliegen, zijn er geen luttele tonnen over voor de allerzwaksten onder ons.
Het woord van de week: JIPJOPbus.

7.2.09

Afspraak is afspraak

Column: Wat een week!
Onze MP JP (Minister President Jan Peter Balkenende) kan Wouter Bos in ieder geval niet meer verwijten dat deze een draaikont is. Afgelopen week kondigde Balkenende aan: “De kredietcrisis leidt tot onorthodoxe stappen.” Dat houdt dus in dat de afspraken uit het regeerakkoord niet meer gelden. Het aloude adagium “Afspraak is afspraak” geldt anno 2009 dus niet meer: die memo heb ik zeker gemist.

Welke onorthodoxe stappen de regering wil nemen, gaat het kabinet de komende tijd bespreken, maar je hoeft geen raketwetenschapper te zijn om te beseffen dat het voor u, columnlezer, niet veel goeds voorspelt. Minister van Financiën Bos deed alvast een voorzetje (geheel willekeurig, uiteraard): “Alles wordt bekeken, van het eigen huis tot de WAO. Voorlopig is dat vooral een zaak van ambtenaren, waar politici zich niet mee bemoeien. Maar deze ambtenaren zijn geen belemmeringen opgelegd. Nederland verkeert in een bijzondere situatie waarin je niet bij voorbaat tegen te veel dingen ‘Nee’ moet zeggen.”

Dan vraag ik me af: zijn de ambtenaren die de ideeën moeten uitwerken dezelfde die hadden moeten toezien op de financiële sector? Dat kan dan wat worden, want daar hebben ze ook een mooie janboel van gemaakt. Deze hele kwestie van JP en WB (nee, niet Warner Brothers®, maar Wouter Bos) is trouwens typisch een kwestie van het kind met het badwater weggooien. Banken, beleggers en de controlerende instanties maken er een grote soepzooi van en worden beloond met vele miljarden euro’s. De overheid smijt dat geld niet met bakken, maar met vrachtwagens tegelijk het raam uit en kondigt “onorthodoxe stappen” aan.

Incapabel

Zal het CDA terugkeren op haar belofte om niet aan de hypotheekrenteaftrek te komen en zal zij van de PvdA eisen, dat er ook beknibbeld wordt op de huursubsidies? Met als gevolg dat alle Nederlanders keihard opdraaien voor de incapabele beleggingsgokkers. Waar zijn Bos c.s. nou bang voor? Waarom durven ze de financiële sector niet echt aan te pakken, zodat de inwoners niet lijden? Hier is een voorzetje om uit de problemen te raken: dwing de banken om weer leningen af te sluiten. Zo voorkom je dat bedrijven stoppen met investeren of hun zaak moeten sluiten omdat ze geen korte periode van schuld kunnen overbruggen. Dwing de banken ook om hun hypotheek- en rentetarieven te verlagen: die banken hebben ook een lagere rente voor zichzelf bedongen, maar ze weigeren dit voordeel door te geven aan degenen die het echt toekomt: u, lezer van deze column.

En dan toch heel kort even over die bankbonussen: het kan allemaal wel in de CAO afgesproken zijn, maar als rechtgeaarde vrouw of man zou je die bonus eigenlijk moeten weigeren.

Afgelopen week bezocht ik de vrijwilligers van de voedselbank hier in de Duin- en Bollenstreek. Iedere donderdagmiddag zijn ze bezig 38 dozen met boodschappen in te pakken en uit te delen. Ik zal eerlijk zeggen dat ik tot deze week sceptisch stond tegenover het fenomeen voedselbank. “In hoeverre houden die organisaties zichzelf in stand? Als je spullen gratis weggeeft, ontstaat er vanzelf vraag naar”, zo oordeelde ik. Echter, ik zat er naast, want de mensen die van de voedselbank gebruik mogen maken, zijn zorgvuldig gescreend en leven op de financiële bodem van onze maatschappij. Zij moeten rondkomen van 60 euro per week. Dat is me wel eens gelukt en u wellicht ook. Maar kunt u dat ook weken-, maanden- of zelfs jarenlang? Een flinke doos met boodschappen betekent letterlijk voor veel van deze mensen net het verschil tussen eten en honger lijden voor die week. Het geld voor, bijvoorbeeld, de reparatie van een wasmachine kan namelijk niet meer aan eten worden uitgegeven.

Leuk trouwens dat prins WA een weekje blogt. Wanneer mag ik een weekje prins zijn?

De term van de week: “Versnelde heipaalmuziek”.

2.2.09

Goed nieuws

Column: Wat een week!

Bent u ook al moe geworden van al dat nieuws over kredietcrisis, economische crisis, bankdepressies, postnatale depressies en wat al niet meer? Het is tijd voor goed nieuws, vind ik. En goed nieuws kan je soms ook krijgen door op een net iets andere manier het nieuws te brengen.

Zo ging de Amerikaanse economie met 3,8% achteruit in het laatste kwartaal, maar analisten hadden 5% verwacht. In feite is dat dus een groei van 1,2%! En het ziet er naar uit dat het Grote Graaien ook tot het verleden gaat behoren. In heel de wereld is men er nu van overtuigd dat onvervalste zelfverrijking niet meer toegestaan mag worden. Dan kan het gaan om topmanagers (gewoon loonslaven dus) die ten koste van hardwerkende medewerkers, die geen uitzicht hebben op een salarisverhoging, toch een forse bonus aan zichzelf geven. Maar ook, of misschien juist vooral, mensen die werken in de (semi)-publieke sector: zij zitten daar op kosten van de staat. Velen van hen doen nuttig werk, daar is geen twijfel over. Maar hoeveel geld moet je mogen verdienen om het landsbelang te dienen? Het goede nieuws is, dat door de crisis ook hierover steeds meer mensen dit onacceptabel geven.

In dat kader past de onthulling dat prinses Christina gebruik maakt van de belastingsluiproute Guernsey. “Nee hoor, dit heeft niets met belastingontduiking te maken”, zo haastte de RVD zich te zeggen. Ammehoela. Zij en haar adviseurs doen dit zeker omdat prinses Christina belasting wil betalen? Over uitholling van het geloof in de rechtsstaat gesproken. Aan de ene kant pleit Koningin Beatrix in haar troonrede voor solidariteit en tegelijkertijd maakt haar zus (en wie nog meer van het Koninklijk huis?) gebruik van een belastingparadijs.

Afgelopen week was er het nieuws dat de directeur van de Amsterdamse woningbouwvereniging Rochdale op staande voet is ontslagen. Hij zou zich schuldig hebben gemaakt aan zelfverrijking, wat zich uitte in het zichzelf toebedelen van bonussen, salarisverhoging, een extra pensioen. Deze berichten lazen we vijf jaar geleden niet. Nog meer goed nieuws: het aantal starters op de woningmarkt dat zich heeft gemeld bij een makelaar is met tientallen procenten gestegen. Daarnaast is voor veel mensen het bedrag op het loonstrookje goed uitgevallen, dankzij de verlaging van de ww-premie naar 0%.

Maar geluk is gelukkig niet alleen maar uit te drukken in geld. Goede vrienden, met geliefden keihard kunnen lachen om een goede grap en fijn samen kunnen zijn met je familie: daar kan niets, maar dan ook niets tegenop. Weet u wat het is? Vaak kom je hier pas achter op het moment dat dit niet meer voorkomt.

Het woord van de week: Voetbalplaatjesmanie.

Vrijheid

Column: Wat een week! (26 januari 2009)

Het was een donkerzwarte week met een diepgrauwe rouwrand. Vrijdag 23 januari besloot de 20-jarige Belg Kim de G. uit Belsele dat hij onschuldige babies wilde vermoorden. Wild om zich heen stekend werden twaalf kinderen en leidsters van het kinderdagverblijf Fabeltjesland in het Belgische Dendermonde verwond en overleden twee babies en een leidster. Wat zijn beweegredenen waren weet ik niet en hoef ik niet te weten: voor zo’n persoon mag alleen de hoogst mogelijke straf gelden.

Ook de vrijheid van meningsuiting kreeg deze week een douw. Het Gerechtshof in Den Haag oordeelde dat de gekozen politicus Geert Wilders alsnog vervolgd moet worden voor “discriminatie en haatzaaien”. De tientallen organisaties en personen die een klacht hebben ingediend tegen Wilders, krijgen dus hun zin. Een half jaar geleden nog had Justitie besloten om niet tot vervolging over te gaan voor bijvoorbeeld de film Fitna. Heeft u de film gezien? Het is een aaneenschakeling van uitspraken van onder meer Moslimleiders, in combinatie met beelden van wereldgebeurtenissen. Ook de uitspraken om de Koran op een lijn te stellen met Mein Kampf vond geen genade in het oordeel van het Hof. Advocaat Gerard Spong reageerde: “Dit is een verheugende dag voor alle moslimgelovigen dat ze niet op de vuilnisbelt van het nazisme worden geplaatst.” Ik vraag me af: zou Spong volledige vrijheid van levensovertuiging hebben in landen waar het moslimgeloof de leidende religie is?

Op televisie werd aan mensen gevraagd wat ze van het besluit van het Hof vonden en een van hen antwoordde: “Ik mag die man niet”. Maar daar gaat het juist helemaal niet om. De dichter Voltaire verwoordde het indertijd heel goed: “Ik vind uw mening abject, maar ik zal uw recht blijven verdedigen deze mening te verkondigen.” Veel politici echter, met onze Minister-president voorop, laten weten: “Het recht van vrijheid van meningsuiting houdt op als je iemand beledigd.” En dat klopt dus niet, want er is altijd wel iemand die je beledigd. Zo zijn er mensen beledigd wanneer een vrouw een minirok draagt, weigeren personen tijdens een tv-programma aan tafel te zitten als er wijn op tafel staat en vinden mensen het een letterlijke doodzonde als je homoseksueel bent. De cabaretier Hans Teeuwen verwoordde het als volgt, terwijl hij op de “pijnbank” van de meiden van Halal lag: “Een belediging is vaak de waarheid die mensen niet willen horen. De grens van vrijheid van meningsuiting ligt bij geweld.”

Voor mij is de vrijheid van meningsuiting absoluut. Hebben gelovigen meer gelijk dan niet-gelovigen? Zeker niet. Als niet-gelovigen bij de hemelpoort worden tegengehouden, zullen ze zich zeker “een beetje dom” voelen, maar hoe zullen gelovigen zich voelen als er geen hemelpoort blijkt te zijn? Kortom, het gaat er niet om wie gelijk heeft: we hebben allemaal gelijk en hebben het ook allemaal fout.

De term van de week: Importvoorhouts accent.

Obamamma, Bad Bank en Roodtijd

Column: Wat een week! (19 januari 2009)

Hebt u het goede nieuws ook gemist? In de afgelopen dertig jaar is de lucht veel schoner geworden, zo bleek uit onderzoek van het KNMI en een Frans onderzoeksinstituut. Een van de bijkomende effecten hiervan is dat het aantal dagen met mist en nevel in Europa de afgelopen dertig jaar sterk is afgenomen. En nu komt het: “Mist en nevel houden zonnestralen tegen. Schonere lucht leidt daardoor indirect tot een hogere temperatuur overdag.” Nou, het lijkt mij duidelijk, we moeten kiezen: willen we de aarde opwarmen of willen we in vervuilde nevel lopen?

Over het weer gesproken: maandag 19 januari was de deprimerendste dag van het jaar. Het grote voordeel is: dan hebben we dat ook maar weer gehad. Vanaf nu kan al het nieuws alleen nog maar beter worden. Want veel vrolijks kreeg de nieuwsconsument ook niet voorgeschoteld: de economie krimpt in 2009 met 2%, de huizenprijzen zijn met 2% gedaald en de huizenverkoop is in de Duin- en Bollenstreek met 30% gedaald. Blijkbaar valt het dus nog wel mee met het tekort aan woningen hier in deze omgeving.

Ik vraag me trouwens af bij die cijfers over de economie die krimpt: dat is natuurlijk een gemiddelde. Dat betekent dat er mensen zijn die er (veel) meer op achteruit gaan, zoals werknemers die ontslagen worden. Maar er moeten dus ook mensen zijn die in 2009 (flink) meer gaan verdienen. Bijvoorbeeld: de verkopers van Obama-Tshirts, Obamabier en Obamapoppen (de Obamamma®, Obapappa® en Obababy®). In ieder geval is voor veel mensen 20 januari de mooiste dag van het jaar: Obama is ingezworen als President van de Verenigde Staten van Amerika. De hele wereld kijkt smachtend naar hem en hoopt, bidt en verwacht dat hij de verlossende redding zal zijn, zodat alle problemen smelten als sneeuw voor de zon. Misschien kan de “opwarmende aarde” hier ook een handje bij helpen.

Gevangenis

Over vrijheid van meningsuiting gesproken: Thailand zakt naar de onderste regionen van landen met een grote persvrijheid. Een Australiër zit daar in de gevangenis na het schrijven van een boek, waarvan zeven(!) exemplaren zijn verkocht. In dit boek stonden drie regels over het liefdesleven van een niet nader genoemde Thaise Kroonprins. Hij heeft schuld bekend en moet drie jaar de gevangenis in en zijn cel delen met zestig andere gevangen. Dat is dus een jaar per regel. De reactie van deze Harry Nicolaides: “Truth is stranger than fiction!”

De Royal Bank of Scotland maakte de afgelopen week bekend dat zij een recordverlies hebben geleden: negen miljard euro. Daarbovenop komen nog eens 22 miljard euro aan afschrijvingen op slechte leningen. Er zijn dagen dat ik dit niet verdien. De Britse regering schiet financieel te hulp en investeert 200 miljard euro om slechte leningen onder te brengen in een zogeheten “Bad Bank”. Wanneer zou iemand eindelijk eens beseffen dat de oplossing van de bankencrisis niet ligt in het investeren van nog meer geld? De hele wijze van het bankensysteem moet radicaal omgegooid worden. Inderdaad, een nieuw Bretton-Woods dus. Een systeem waarbij banken non-profit opereren, er geen beloningssystemen zijn en het kortetermijndenken van aandeelhouders niet mag prevaleren.

Proef

En in Nederland wordt een proef gehouden met “wisselende maximum snelheden”. Weet u wat nou zo mooi is aan dit soort “proeven”: ze falen nooit en zijn altijd een succes. Dat komt namelijk omdat nooit van te voren bekend wordt gemaakt wat de te behalen doelstellingen moeten zijn. Zo kan een “proef” geruisloos worden omgezet in vast beleid. Het is begonnen op de A1 en dit hele systeem is natuurlijk puur een omzeiling om de wettelijk verplichte maximum snelheden kunstmatig omlaag te brengen. Minister Eurlings zegt dat het alleen wordt ingezet als het slecht weer is of als het druk is op de weg, maar met deze redenering heb ik grote twijfels. Bij slecht weer en grote drukte op de weg gaat de gemiddelde snelheid vanzelf al omlaag. Stoplichten werden oorspronkelijk ook enkel ingezet als veiligheidsmaatregel, maar nu worden ze te pas en te onpas op een wijze ingesteld, waarbij het autoverkeer langer voor rood licht moet wachten. Over milieuvervuiling gesproken: stel een onderzoek in naar de hoeveelheid uitlaatgassen die nodeloos in de lucht verdwijnen door de overbodige “roodtijd” van stoplichten in Nederland.
Het woord van de week: Ultrasenioren.

IJsmoe

Column: Wat een week! (12 januari 2009)

De dooi is ingetreden en de speculaties over een volgende elfstedentocht zijn eindelijk niet meer te horen op de mediakanalen. Ik blijf me wel afvragen waarom niemand op het idee is gekomen om die elfstedentocht in Limburg te houden: daar heeft het – in tegenstelling tot in Friesland – wel keihard gevroren. Of is deze gedachtegang nou vloeken in de Friese kerk?

Alle lof gaat overigens uit naar het Nederlandse bobsleeteam, dat voor het eerst een podiumplaats behaalde. Met 0,09 seconden achterstand kon het viermansteam de zilveren medaille ophalen. Chapeau!

Heeft u ook het nieuws gehoord van het KNMI dat de koudegolf net niet gehaald is? Ben ik nou zo cynisch of zou het nieuws van een koudegolf de praatjes over de opwarming van de aarde teniet doen? Net zoals in de jaren ’70 van de vorige eeuw, toen wetenschappers en experts hel en verdoemenis voorspelden omdat de aarde aan het afkoelen zou zijn. Enkele bloedhete zomers indertijd zorgde ervoor dat de suggesties en berekeningen niet konden kloppen.

En dan het EK allround: heeft u ook genoten van de overwinning van Sven Kramer? Ik wel. Al jaren wordt er gesproken over het gebrek aan breedte in de schaatssport en dat “we” alleen maar winnen. Nou en? Er zijn tal van sporten waar maar enkele landen in excelleren, terwijl er af en toe een sporter is die boven zich- of haarzelf uitstijgt. “We” hadden in de periode van 1928 tot midden jaren 1990 niets te zoeken bij het turnen en plots stond een nieuwe generatie op, zoals Verona van den Leur, Jeffrey Wammes en “Lord of the rings” Yuri van Gelder. Zij behaalden eremetaal in drie verschillende kleuren. Hoeveel landen kunnen excelleren in het basketballen, baseball of curling?

Inderdaad was Sven Kramer oppermachtig en heeft u ook niet genoten van die prachtige tussensprint, op zes ronden voor het einde van de 10 kilometer? Kortom, geniet van deze suprematie, want er komt een tijd dat de hoogtijdagen van Sven Kramer achter de rug liggen. Het zal me niet verbazen als we binnen vijf jaar een Russische Olympisch of Wereldkampioen schaatsen hebben.

Ander nieuws deze week: “Vrachtwagens zorgen voor meer milieuschade, files en verkeersdoden dan personenwagens. De trucs zorgen voor 30 procent van de files, hoewel ze slechts 3 procent van het wegverkeer uitmaken” (quote uit Spits van 12.1.9). Dat zal allemaal kloppen, maar kan dan ook die hinderlijke gewoonte aangepakt worden van automobilisten die hun rempedaal intrappen en hun snelheid 30 km/uur omlaag gooien op het moment dat ze een vrachtwagen inhalen?! Files ontstaan door te langzaam rijdende auto’s of, zoals Johan Cruijff het zei: “Als iedereen 140 km per uur rijdt, zijn er ook geen files.”

Oh, en Maxime (Verhagen: over de mogelijkheid om na 2010 weer militairen naar Afghanistan te sturen): genoeg is genoeg.

Het woord van deze week: Vorstverlet.

Een kort lontje

Column: Wat een week! (6 januari 2009)

Pff, het jaar 2008 ligt achter ons. Uit blijdschap hebben we met z’n allen voor tientallen miljoenen vuurwerk in de lucht geschoten en nu kijken we gespannen naar wat 2009 voor ons in petto heeft.

De verschillende belangengroepen zetten hun lobbies ondertussen gestaag door. Zo hoorde ik eerder deze week van een voorstel om de kosten voor verbouwingen aan woningen aftrekbaar te laten maken van de belastingen. Ook word de roep om belastingverlagingen steeds luider en komt ook het idee van de vlaktax weer uit het ronde archief.

In al m’n naïviteit meende ik dat geen enkele Nederlander tegenstander zou zijn van belastingverlaging, maar in een discussieprogramma op de radio bleek deze opvatting niet houdbaar te zijn. Een van de respondenten verwoordde het als volgt: “Ik heb tienduizenden euro’s verloren met m’n aandelen. Denkt u nu werkelijk dat ik extra ga uitgeven als ik er een paar honderd euro bij krijg?” Zelf zie ik een belastingverlaging wel zitten, al was het alleen maar om de stijgende kosten van gas, water, elektriciteit, gemeentelijke lasten, autolasten, OV-tarieven, et cetera, enzovoort, undsoweiter deels te compenseren.

De PVV heeft het ondertussen weer voor elkaar. Vorig jaar ging Tweede Kamerlid Hero Brinkman samen met collega’s van andere politieke partijen naar de Antillen en draaide het officiële bezoek uit op een discussierel over uitspraken van dezelfde Brinkman dat het in deze overzeese gebieden “een corrupt zooitje” is. Momenteel is er weer een delegatie op Aruba voor parlementair overleg tussen Nederland, de Nederlandse Antillen en Aruba en weer gaat het alleen om Brinkman. De Chef Protocol van Aruba, Eric Brete, riep in het openbaar uit dat hij “zich moet inhouden om Brinkman niet kapot te slaan”. Het is natuurlijk absurd dat een Chef Protocol dit soort uitspraken doet. Partijleider Geert Wilders sprak er schande aan, maar iets zegt me dat hij zich ook stilletjes in de handen heeft gewreven.

Ondertussen laat het Vaticaan zich van zijn milieuvriendelijke kant zien en gaat de oorlog aan tegen de anticonceptiepil. Onderzoek heeft volgens deze religieuze organisatie aangewezen dat het pilafval (na gebruik dus) slecht is voor het milieu en de fertiliteit bedreigd van de mannen. Dit was geschreven in de “Osservatore Romano”, de krant van het Vaticaan. Tja.

Woord van de week: Slootschaatsen.

De computer is machtiger dan het zwaard

Column: Wat een week! (30 december 2008)

Waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Deze wijsheid die mijn ouders me meegaven, geldt niet alleen voor kleine kinderen. Ook gaat het op voor kleine en grote mogendheden. Terwijl de kerstmaaltijden achter de rug waren, werd het Hamasbewind geconfronteerd met de gevolgen van hun voortdurende raketaanvallen op Israëlisch grondgebied. Terwijl u dit leest, worden uitgeselecteerde Hamasdoelwitten bestookt door het Israëlische leger. Mogelijk komt er binnenkort een grondinvasie.

Nee, ik ga u niet vermoeien met welke partij er volgens mij gelijk heeft. De mening van een journalist moet niet terzake doen. Wat mij vooral opviel, was de wijze waarop de verschillende journaals het nieuws brachten. Zo liet de NOS een (Arabische) journalist aan het woord die, terwijl hij sprak, de inslagen om zich heen hoorde. Hij vertelde ook vol afschuw dat zelfs huizen aangevallen worden en niet alleen militaire doeleinden. De Israëlische visie werd vrijwel geheel niet weergegeven in het nieuws van 18:00 uur.

Het RTL-nieuws van 19:30 uur haalde wel een Israëlische woordvoerder naar voren, waarna een (Nederlandse) journaliste de verschillende standpunten van beide partijen samenvatte. Overigens werd later op de teletekstpagina’s van zowel de NOS als RTL vermeld dat het huis dat aangevallen was, toebehoorde aan een ‘militaire leider van Hamas’ (NOS) c.q. een ‘Hamas-kopstuk’ (RTL).

Het is soms heel lastig om een gebeurtenis neutraal te verwoorden. Bekijkt u de volgende twee artikeltjes maar, vrij vertaald van oude Teletekstberichten:

‘Israël heeft in de Gazastrook het door de Hamas geleide Ministerie van Binnenlandse Zaken gebombardeerd. Het Israëlische leger begon zaterdag met het bombarderen van de Gazastrook om een einde te maken aan Palestijnse raketaanvallen.’

‘Na jaren van Palestijnse raketaanvallen begon het Israëlische leger zaterdag met het bombarderen van de Gazastrook. Hierbij is het door de radicale beweging Hamas geleide Ministerie van Binnenlandse Zaken gebombardeerd.’

In het eerste stuk neigt de lezer de kant te kiezen van de Hamas, terwijl in het tweede stuk de voorkeur eerder uit zal gaan naar Israël. Het staat iedere journalist hier in Nederland – gelukkig – vrij om te schrijven wat hij of zij wil. Dus ook om te bepalen hoe het opgeschreven wordt. Wel is het hierbij van belang te beseffen dat de pen machtiger kan zijn dan het zwaard. Zo’n pen, of eigenlijk: computer, moet dus wel wijs gebruikt en niet misbruikt worden.
De term van de week: Trillingvrije TL-buizen.

Het Grote Graaien

Column: Wat een week! (23 december 2008)

Waar België afscheid heeft moeten nemen van hun regering, herdenkt Nederland de 18de gesneuvelde soldaat in Afghanistan: sergeant Mark Weijdt (24). Ondertussen lijkt de crisis nog niet het einde teweeggebracht te hebben van het Grote Graaien.

Zo werd deze week bekend dat politiechefs door het hele land bonussen ontvangen van tienduizenden euro’s. De financiële topper dit jaar is Bernard Welten, politiechef van Amsterdam: hij mag 33.000 euro extra op zijn bankrekening laten bijschrijven. Dat is toch iets waar je bij stilstaat als je een bekeuring krijgt voor vijf minuten te lang parkeren in de hoofdstad. Maar ach, met de beruchte wielklem, die als het goed is binnenkort helemaal verleden tijd is in Amsterdam, kwam je toch al niet hard vooruit.

Een ander voorbeeld van het Grote Graaien: meer dan 2.000 werknemers bij de overheid en de semi-publieke sector (ambtenaren dus) verdienden in 2007 meer dan een Minister. Dat is dus niet meer of minder dan een verdubbeling van het totale aantal ten opzichte van 2006. Een reden voor deze gigantische stijging wordt ook gegeven: ‘Dit wordt met name veroorzaakt door een completer salarisoverzicht dat de zorginstellingen hebben vrijgegeven.’ Betekent dit het einde van de klachten dat de ‘handjes aan het bed’ voortaan geen financiële zorgen meer hebben? Welnee. Het zijn juist de papierschuivers en vergaderaars die zichzelf rijkelijk bedruipen. De verpleegsters en verplegers blijven hartgrondig en soms tegen beter weten in doorbuffelen.

En dan zijn er de aandeelhouders en dan wil ik het met name hebben over de Fortis-aandeelhouders. Velen van hen hebben soms jarenlang de leiding van de voormalig Belgische bank onder druk gezet om optimale resultaten te behalen. Overnames en aankopen van concurrerende instellingen dienden slechts een doel: het opstuwen van de aandelenkoersen, zodat er nog meer winst naar de aandeelhouders kon stromen. En plotseling bleek het brok ABN AMRO, ter waarde van 24 miljard euro, vast te blijven zitten in het gulzige keeltje. De totale bank dreigde om te vallen, wat desastreuze gevolgen zou hebben voor miljoenen hardwerkende sparende Belgen en Nederlanders. Zeer kordaat greep de regering in en met een ouderwets staaltje Nederlandse handelskunst kochten ze hetzelfde ABN AMRO op voor 16,8 miljard euro en kregen daar nog een portie Fortis Bank gratis bij ook. Maar ja, deze zogeheten nationalisatie ging wel ten koste van de mensen die zelf de grondleggers waren van de teloorgang van de voormalige financiële koploper. Je moet dan gewoon niet zeuren en laat die rechtszaak maar helemaal zitten.

Het woord van de week: Tientjestankers.

Milieufiles

Column: Wat een week! (16 december 2008)

Kent u die reclamekreet nog: “Milieu? Ik kom uit een voortreffelijk milieu!” Dat riep een vrouw voordat ze in haar auto naar de tennisbaan reed. “Lopend naar de tennisbaan? Ik ga toch niet lopen! Ik ga tennissen!” Die jaren ’80 liggen nu wel achter ons, maar waar gaan we heen?

Onlangs mocht ik enkele milieuorganisaties interviewen. Oorspronkelijk ging het over fijnstof, maar daarna sprak ik met een van de woordvoerders uitgebreid over de fileproblematiek. Mijn vraag was simpel: “Zorgen die stilstaande auto’s in de files met hun ronkende motors juist niet voor veel CO2 en is het daarom beter om meer wegen aan te leggen, zodat het verkeer kan doorrijden?”

Het antwoord dat ik kreeg vond ik schokkend: “Het is niet onze doelstelling om de files weg te krijgen.” Hij legde deze visie uit: “Als we de files oplossen, gaan meer mensen weer achter het stuur kruipen en komen er nieuwe files.” Hier zit een denkfout, want zo simplistisch is het niet. Ongetwijfeld zullen wat meer mensen in eerste instantie de auto pakken, maar als dat zo is: bewijst dat dan niet het failliet van het openbaar vervoer? Bovendien: volgens mij kan iedereen maar in één auto tegelijk rijden.

Decennialang zijn er jaarlijks miljarden geïnvesteerd in het railverkeer, bussen, trams en metro’s. Maar nog altijd is het aandeel OV-gebruik in de mobiliteit zeer klein ten opzichte van het gebruik van het eigen vervoermiddel (auto/motor). Helemaal onlogisch is het niet, want als je gebruik maakt van het openbaar vervoer moet je naar een plaats waar je op dat moment niet bent (van je huis naar, bijvoorbeeld, de bushalte) en wordt je gebracht naar een plek waar je niet moet zijn. Het enige succesvolle openbaar vervoer dat ik ooit heb zien werken, functioneert in Hongkong. Dit zijn de zogeheten minibusjes, die door verschillende (concurrerende!) maatschappijen door de hele stad rijden. Je kunt hen overal langs de weg aanhouden en hoeft er dus niet voor naar een bushalte te lopen. Onderweg wordt je op iedere plek afgezet waar je moet zijn. Door de intensiteit van de minibusjes daar hoef je altijd maar enkele minuten te wachten tot de volgende minibus komt.

Wat hebben we in Nederland? Grote dieselbussen die de meeste tijd van de dag volkomen leeg rondrijden door de omgeving. Ze rijden maar een of hooguit twee keer per uur hun route en nog zijn ze ongebruikt. Ik moet echter nog het eerste onderzoek onder ogen krijgen waaruit blijkt hoeveel dieseluitlaatgassen nodeloos de lucht in worden gespuwd. En reken dan ook maar even uit hoeveel uitlaatgassen er extra bijkomen doordat het autoverkeer extra lang moet wachten voor de rode stoplichten, die namelijk voorrang geven aan de bus.

Kortom: vervang die grote ronkende busmonsters door snelle, milieuvriendelijke en overal stoppende minibusjes. Laat die minibusjes door meer dan een maatschappij beheren. Oh, en wat het rekeningrijden betreft: over een paar jaar staan we betaald in de file. De enige juiste manier om rekeningrijden in te voeren, is door het aanleggen van extra wegen en alleen op die nieuwe wegen het rekeningrijden in te voeren. Slechts dan kan de wegengebruiker echt kiezen: gratis stil staan of betaald doorrijden. Bovendien wordt de aanleg van die wegen dan betaald door de gebruikers zelf. Maar ja, voor dit voorstel zal geen politieke meerderheid komen, want dit is namelijk wél een oplossing om de files te laten verdwijnen.

Het woord van de week is: Poolen. Het Nederlandse woord van het jaar is: Swaffelen.

Luchthandel

Column: Wat een week! (9 december 2008)

Als journalist die regionaal actief is, schrijf je niet vaak over landelijk economisch nieuws. Natuurlijk houd je het wel bij via internet, teletekst, tv, radio, blogs, noem maar op. Een aantal Nederlandse banken en andere financiële instellingen wordt momenteel met vele miljarden (belasting)geld boven water gehouden. Dat is aan de ene kant logisch, want niemand wil zijn spaareuro’s in een bodemloze put zien verdwijnen.

Toch bekruipt me een ongemakkelijk gevoel bij deze hele compensatie wegens slechte beleidsvoering. Kent u hem nog: Nick Leeson? Hij was een handelaar in effecten die in de jaren 90 van de vorige eeuw in Singapore volop gebruik maakte van de vrijheid die hij had in het handelen met aandelen en opties. Ongetwijfeld is hij ook wel eens over de streep gegaan. Hoe verloor hij al dat geld? Hij wilde een verliesvlekje van 10.000 Dollar wegpoetsen, maar dat verlies werd allengs groter en groter en leidde uiteindelijk tot het bijnabankroet van de Britse Bank Barings. Indertijd was de Nederlandse bank ING de gelukkige winnaar, want zij konden Barings (en haar wereldwijde netwerk) voor een prikkie opkopen. En Nick Leeson? Die verdween voor jaren achter de tralies.

Maar wat gebeurt er een decennium later? Geen enkele financiële instelling heeft geleerd van de gevaren van de luchthandel, wat die effectenhandel in feite toch is. Als een bedrijf vorig jaar aankondigde dat ze 15% extra winst hadden behaald, kelderde het aandeel omdat het geen 20% was. En wanneer een onderneming aankondigde dat duizenden banen geschrapt werden, schoot het aandeel omhoog. De betreffende ex-werknemers en hun partners en kinderen zaten echter wel met de sores.

Vorige week was er een overleg tussen de top van het financiële establishment en de Nederlandse overheid. “Nein, wir haben es nicht gewusst”, klonk het uit de monden van deze financiële experts. En kunnen we nog wat meer miljarden krijgen? Over gevangenisstraf wordt niet gesproken. Maar ook de overheid heeft boter op het hoofd, want al die jaren heeft controle op de financiële markten welhaast volledig ontbroken. Was er wel een goede controle geweest, dan zat de halve wereldbevolking nu niet met de gebakken peren.

Gelukkig hebben we nu Gerrit Zalm: hij deed het zo goed als Minister van Financiën, dat hij nu mag helpen om van Fortis weer een redelijk renderende onderneming te maken. Hij krijgt voor deze klus 750.000 euro per jaar. Pardon? Zeg dat nog eens? 750.000 euro per jaar. Dus maar liefst vier keer boven de Balkenendenorm: u weet wel: die norm die eerder dit jaar door de regering is vastgesteld zodat ambtenaren en leidinggevenden niet meer mogen verdienen dan onze Minister-president. Maar als het om ‘ons kent ons’ gaat, dan moeten uitzonderingen mogelijk zijn, toch? Het zal niet in de hoofden van de betrokken personen opkomen om eens iets in het landsbelang te doen: gewoon voor 1 euro. Nee, niet zoals ex-minister Herfkens, die de boel vernaggelde bij de Verenigde Naties en stelt dat ze als compensatie een jaar lang gaat ‘adviseren’ voor een euro.

Dan heb ik meer respect voor Ad Bos, die de misstanden in de bouwfraude aan de kaart stelde. Het kostte hem zijn carrière, zijn huis en tien jaar van zijn leven. Zijn vrouw bleef wel al die tijd achter hem staan, ook al verbleven ze vele jaren in een camper. De overheid verdiende meer dan een half miljard aan boetes van de bouwbedrijven, dus nu Bos is vrijgesteld van rechtsvervolging, vind ik het logisch dat hij gecompenseerd moet worden. En dat mag inderdaad wat kosten, ja.

Tja, kritiek leveren is makkelijk zonder met een oplossing te komen. Dus als Duin- en Bollenstreker doe ik maar een voorzetje: pak de huidige wijze van handel in effecten (en olie!) aan. Dus geen call- en putopties meer: dat is een legale manier om te zeggen: ‘Ik denk dat de aandelen zullen stijgen of dalen’. En als je dan maar genoeg geld hebt en het betreffende aandeel kunt kopen of verkopen, dan verandert de koers precies in de gewenste richting: en kun je nog meer handelen. En wat dacht u van de luchthandel in olie? De hardwerkende mensen moeten niet geconfronteerd worden met olieprijzen van 164 euro per vat, waardoor de benzineprijzen omhoog schieten. En als de prijs van olie dan terugvalt naar 50 euro (dus 70% lager), dalen de benzineprijzen met slechts 20%. Handel in olie?: Het zou verboden moeten worden!

Hè, heerlijk zo’n column.
En nog het woord (in dit geval de term) van de week: Professionele burger.

Knetterende brommers en besneeuwde wegen

Column: Wat een week! (2 december 2008)

STREEK – Iedere week ontmoet ik veel interessante mensen met hun eigen verhaal. Hun insteek wordt wekelijks bericht in de lokale en regionale media. Maar wat moet een journalist wekelijks doen om de kranten te “voeden” met artikelen? Om het 3-jarig bestaan van deze blog en het 4.000ste artikel van mijn hand te vieren, begin ik met een column die inzicht geeft in het reilen en zeilen van m’n werkzaamheden. Nou ja, geeft het maar een reden: ik had gewoon zin om een column te beginnen.

Deze week begint met een zin waarin drie keer het woord ‘Berg’ in voorkomt. Maandagochtend 24 november had ik een interview met Bert Bergmans van de Willem van den Bergh Stichting die vertelde over het 25-jarig jubileum van de Berghdrummers. Hij is vanaf het begin betrokken bij deze band waarvan de leden intens genieten dat zij kunnen excelleren op muzikaal gebied. Bergmans zit op een tweesplitsing, zo liet hij weten: “Aan de ene kant zijn we op zoek naar nieuwe leden, maar misschien moeten we de zaken ook wel op zijn beloop laten. Nog altijd zijn 13 van de 15 leden dezelfde als 25 jaar geleden en moeten we zeggen dat de Berghdrummers ophouden als die oorspronkelijke muzikanten er ook mee stoppen.”

Na een bezoekje aan een Noordwijkse grootgrutter over hun Sinterklaasactiviteiten vond in de avond in Lisse een Raadsinformatiebijeenkomst plaats van de plaatselijke SGP/ChristenUnie. Onderwerp van gesprek was het alcoholgebruik en het was een redelijk eenzijdige bijeenkomst: alle uitgenodigde sprekers waren voorstander van strengere handhaving op het nuttigen van dit soort genotsmiddelen. Uit het publiek, dat verder alleen maar bestond uit politici, ambtenaren, pers en twee horeca-exploitanten, kwam verder ook geen weerwoord op dit vlak. Niet dat ik zelf propageer dat mensen meer alcohol moeten drinken, maar een discussie wordt toch gestimuleerd op het moment dat er twee verschillende stellingnames worden ingenomen.

Armoede

Dinsdag 25 november kwamen enkele honderden mensen naar de tweede editie van de Armoedeconferentie bij hotel De Nachtegaal in Lisse. Of dat nou lag aan de gratis broodjes die waren toegezegd, zal altijd een geheim blijven, maar voor een bijeenkomst met een hoog “discussiegehalte” is dit toch een goede opkomst. De twee actievoerders van “Smoesje” pakten het tijdens die bijeenkomst handig aan. Ze zaten in twee verschillende gedeeltes van de zaal en interrumpeerden de animator Ray Geerling van die avond meerdere malen door naar elkaar roepend in discussie te gaan.

Woensdag 26 november een interview met Hans en Anjo de Bont, eigenaren van het Warmondse restaurant “De Moerbei”. Zij kregen een Michelinster toebedeeld en de effecten waren direct al te merken: hun telefoon stond haast niet stil. Nadat het echtpaar 13 jaar geleden afscheid namen van de “terreur van de ster”, zoals ze het zelf noemden, genieten ze nu met volle teugen van het eerbetoon. “We hebben nu de druk zelf in de hand.”

De volgende dag, donderdag 27 november, bestond onder meer uit perspresentaties van twee Noordwijkse wethouders. Martijn Vroom praatte over de toekomstige Wmo-plannen en Ton van Rijnberk deed uit de doeken over de culturele aspecten. Onmiddellijk daarna moest ik naar Voorhout, waar de Teylingse wethouder Wim Hollart de allereerste ouderenactiviteitenkalender overhandigde aan de heer C. Borst. Deze laatste is zelf jarenlang vrijwilliger geweest voor de Stichting Welzijn Ouderen Teylingen, maar is nu door zijn lichamelijke ongemakken lid geworden van de doelgroep van die SWOL.

Zwemfinales

Vrijdag 28 november deden de leden van zwemvereniging De Columbiaan uit Voorhout uit de doeken over hun prestaties: ook in 2009 wordt het kleine dorpje vertegenwoordigd in de landelijke zwemfinales van de Speedocompetitie. Ze laten hiermee 130 zwemverenigingen achter zich, die zich niet hebben kunnen plaatsen.

Zaterdag 29 november begon met het bezoeken van de heropening van het Lissese winkelcentrum, waarbij wethouder Guus Mesman vol lof was over het “gerevitaliseerde” centrum. Helaas werd hij onderbroken door twee knetterende brommers net op het moment dat hij uit de doeken deed hoe fijn het was dat de Kapelstraat, waar de openingshandeling zich voltrok, geen last meer had van lawaaiig verkeer. Maar het moet gezegd: inderdaad ziet het winkelcentrum er nu stukken beter uit en de kwaliteit van het gebruikte materiaal voor de bankjes en prullenbakken heeft hier zeker mee te maken.

Vervolgens de auto genomen naar het Noordwijkse strand om de helikopter af te wachten die een Mitsubishi Lancer kwam afleveren. Winnares Marjan Daniëls had een begin vorige maand een goede “brainwave”: ze ging op het internet surfen en kijken of ze ergens een auto kon winnen. Binnen een maand werd haar wens vervuld. Direct daarna vond de Noordwijkse stamtafel plaats in Proeflokaal Thomas: het café puilde weer uit met de bezoekers die er op af kwamen. Dit keer waren er veel politici uit de wijde omgeving aanwezig, waarbij de opmerking van de avond kwam van wethouder Alfons Morssink: “Noordwijkerhout moet Noordwijk eerst annexeren, voordat jullie over ons grondgebied kunnen beschikken.”

Zondag 30 november stond in het teken van de eerste verjaardag van Myrthe en Carlyn, tweeling van goede vrienden van ons. Net voordat we per auto vertrokken naar Soest, viel de eerste sneeuw van het jaar, maar gelukkig had het verkeer er geen last van.

Het woord van de week: Smoesje.

Begin

Column: Wat een week! (25 november 2008)

STREEK – Iedere week ontmoet ik veel interessante mensen met hun eigen verhaal. Hun insteek wordt wekelijks bericht in de lokale en regionale media. Maar wat moet een journalist wekelijks doen om de kranten te “voeden” met artikelen? Om het 3-jarig bestaan van deze blog en het 4.000ste artikel van mijn hand te vieren, begin ik met een column die inzicht geeft in het reilen en zeilen van m’n werkzaamheden. Nou ja, geeft het maar een reden: ik had gewoon zin om een column te beginnen.

Zondagnacht is altijd deadline-nacht: tot half drie ’s ochtends doorgewerkt om de laatste artikelen van de week ervoor af te maken en door te mailen naar de redacties. Mijn twee kinderen gaan ondertussen dagelijks naar school (groep 1), dus voorafgaand aan deze gebeurtenis had ik de stille hoop dat het nachtwerk verleden tijd zou zijn. Niet dus, want ik heb dus ook meer tijd om overdag activiteiten te bezoeken: en die moeten dan maar ’s avonds en ’s nachts verwerkt worden.

Maandagochtend 17 november bezoek ik het Teylingen College, waar de voorrondes van de Euro-Toques Chef Award 2009 plaatsvinden: jonge mensen strijden om de eerste plaats: een stageplek naar keuze in een van de meest gerenommeerde restaurants in Europa. Opvallend blijft het dat een van de grootste mannenbolwerken de restaurantkeuken blijft: ook vandaag is er slechts één vrouwelijke deelnemer. ’s Avonds was er in Lisse een avond voor de centrumbewoners van Lisse: zij mochten hun hart luchten over de uitgaansoverlast die zij beleven sinds de invoering van een proef met geleide sluitingstijden van de horeca. De jeugd moet daar voor 01:00 uur in de café’s e.d. zijn en mag dan tot 06:00 uur feesten. Hoewel de massasamenscholingen verleden tijd zijn, blijft er een grote mate van overlast bestaan: schreeuwen, vernielen, wildplassen, om maar een paar te noemen. De gemeente neemt begin volgend jaar een beslissing of de proef wordt omgezet naar vast beleid.

Na het wekelijkse persgesprek met de burgemeester en wethouders van Lisse op dinsdag 18 november is het een kwestie om kort naar huis te gaan, boterhammen smeren en weer terug naar de brandweerkazerne van Lisse: daar wordt om 19:15 uur een nieuwe tankautospuit officieel onthuld. Zowel de burgemeester van Lisse (Langelaar) als Noordwijkerhout (Goedhart) kwamen hiervoor opdraven. Na het opschrijven van de quotes is het zaak om in de auto te gaan en te begeven naar de Monumentencommissie in hetzelfde dorp: gesproken wordt over een spoedregeling voor de Stichting Kasteel Keukenhof, wat deze laatste zes euroton aan subsidie kan opleveren. Gelukkig werd dit onderwerp snel afgetikt, want een half uur later (20:00 uur) spraken de raadsleden van de gemeenten Noordwijkerhout, Hillegom en Lisse elkaar over fusie- danwel samenwerkingsperikelen.

Na het ontvangen van een klacht van een gebruiker van de Dokterspost, gaf de directeur van de Doktersdienst (de overkoepelende organisatie) woensdag 19 november zijn reactie. Ook vertelde hij dat het aantal consulten bij de dokterspost binnen enkele jaren met vele tientallen procenten is gestegen. Zijn we nu allemaal zoveel zieker geworden, of is het gemakkelijker om met de klachten te wachten tot de avond: zodat je de eigen werkzaamheden niet hoeft te onderbreken? De bijeenkomst over de plezierboten in het Voorhoutse bestuurscentrum was met dik 150 mensen zeer druk bezocht. Wethouder Homan kon velen van hen met zijn toespraak geruststellen: voor de Warmondse plezierbootbezitters veranderd er niets. Een aantal mensen verliet direct na deze informatie tevreden de raadszaal, ongetwijfeld om weer te genieten van het kabbelende water.

Donderdagochtend 20 november bezocht Teylings burgemeester Sander Schelberg een schoolklas van De Regenboog. De kinderen daar hadden in het kader van de Nationale Spreekbeurt Actie van Unicef, inderdaad, spreekbeurten voorbereid. De burgemeester nam ruim de tijd om alle bijdragen te beluisteren: het schijnt zelfs dat hij hiervoor een provinciale bijeenkomst heeft afgezegd. De Voorhoutse kinderen waren hem hier in ieder geval heel dankbaar voor.

Een geanimeerd interview met Frits en Renée van Arkel, het nieuwe Bokkenprinsenpaar van Voorhout, volgde. Carnaval vieren met een sociaal gevoel, is de indruk die ik van hen had aan het eind van het gesprek. In de middag bezocht de Teylingse wethouder Henriëtte Wilbrink een vestiging van het ROC in Lisse. Zij sprak met volwassenen die moeite hadden met lezen en schrijven. Er zat geen enkele allochtoon tussen: in de regio Duin- en Bollenstreek zijn er maar liefst 30.000 mensen die moeite hebben met iets wat voor de lezers van deze blog waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld is. ’s Avonds verzamelden Lissese hondenbezitters zich met hun viervoeters in het gemeentehuis van dat dorp om hun protesten tegen het hondenloslaatverbod op de wielerbaan kracht bij te zetten. Ze kregen hun zin: de voltallige raad wilde dat de verantwoordelijk wethouder Jan Kippers zijn besluit “heroverwoog”. Een politieke term voor afschaffen, dus.

Vrijdagmiddag 21 november gaf Warmonder Leo van Haasteren de eerste fles van de door hem op Warmondse bodem geproduceerde wijn aan wethouder Bert Homan. Deze was enthousiast over het initiatief, de kleur en de smaak van de wijn: “Hij lijkt op een pinot noir”. Enthousiast bestelde de wethouder direct de helft van de voorraad van 2009. Dus 24 flessen. In ieder geval kan Teylingen zich voortaan profileren als wijngebied. In de avond een gesprek met een van de initiatiefnemers van Stichting Present Lisse e.o.; Nel Hassefras. Zij gaan er de komende jaren voor zorgen dat groepen mensen van circa 7 personen zich een dag gaan inzetten voor een ander. In deze tijd van verplichtingen, waarbij velen zich niet kunnen committeren om wekelijks voor iemand op sociaal vlak actief te zijn, kan dit zeer succesvol worden.

In de nacht heb ik café’s en horecagelegenheden bezocht in Lisse, Hillegom, Noordwijkerhout, Noordwijk en Teylingen. Onderwerp van gesprek: het rookverbod in de horeca. Het blijkt een gevoelig onderwerp: voor het eerst in mijn journalistieke carrière wordt mij specifiek om mijn perskaart gevraagd. Kern van het verhaal: het rookverbod moet afgeschaft worden of zeer streng gehandhaafd.

Zaterdag 22 november een gesprek met ballenjongen Ritchie Doove, die actief mocht zijn bij de voetbalwedstrijd Nederland-Zweden. De 15-jarige was blij deze gebeurtenis te hebben mogen meemaken, maar toonde zich kritisch: “We hebben niet met de spelers kennis mogen maken.” Een korte fotosessie volgde met de acteurs van Jeugdmuziektheater De Speelkring over hun aankomende optredenreeks “De Notenkraker”. Na afloop een applaus ontvangen: dat voelde toch goed. Sinterklaas kwam langs in Sassenheim en was getuige van de ondertekening van een sponsorcontract tussen de TOV Sassenheim en Adest Musica. ’s Avonds was het allereerste optreden van Up2Stage in het Rijnlands Lyceum in Sassenheim. Up2Stage is pas een half jaar geleden opgericht en timmert nu al goed aan de weg!

Zondag 23 november was het een rustdag. Nou ja, we zaten in totaal vier uur in de auto om de vierde verjaardag van mijn neefje te vieren. Ik had het niet willen missen!
Het woord van de week: tankautospuit.