Column: Wat een week!
Als ik nieuwsberichten lees, dan denk ik wel eens: “Hoe zou ik het vinden als een maatregel of politiek besluit toekomstige consequenties zou hebben voor mijn zoon of dochter (beiden zijn 4 jaar). Dat ging ook op bij het bericht dat minister Ter Horst oordeelde dat scholen op religieuze grondslag “onder bepaalde omstandigheden” homoseksuele docenten mogen blijven weigeren. “Homoseksualiteit mag geen reden zijn om iemand te weigeren” en volgens Ter Horst verandert “het evenwicht tussen de verschillende grondrechten niet”.
Wat bedoelt Ter Horst met die uitspraak? Er zou helemaal geen evenwicht moeten bestaan tussen het grondrecht van het hebben van je eigen geaardheid en het grondrecht om vanwege je geloof mensen te mogen discrimineren. Het eerstgenoemde grondrecht moet boven het tweede “grondrecht” staan. Ter Horst geeft met dit besluit een vrijbrief aan alle scholen op religieuze grondslag om homoseksuele docenten de laan uit te sturen. “Als je iemand wilt slaan, kun je altijd wel een stok vinden”, zo is het door mij iets gewijzigde spreekwoord.
Weet u wat het bizarre en tegenstrijdige is van geloof: iedere gelovige van een bepaalde religie vindt dat alle anderen die niet in diezelfde religie geloven, slechts bijgelovigen zijn. Je kunt namelijk slechts overtuigd zijn van de waarheid van één religie en dat leidt tot de conclusie dat alle anderen die niet dezelfde mening zijn toegedaan, het dus fout hebben. Vele tientallen miljoenen mensen zijn in de loop van de geschiedenis vermoord, gekruisigd, voor de leeuwen geworpen, de keel doorgesneden of afgeslacht, met het geloof als excuus. En nu gebruikt Ter Horst hetzelfde geloof als “geloofwaardige” reden om homoseksuele docenten te mogen ontslaan.
Wakker worden Ter Horst! Homoseksualiteit is geen ziekte! Het is een gegeven en komt overal in de natuur voor. Net als heteroseksualiteit en biseksualiteit. Wordt het niet eens tijd dat we afstappen van de terreur aan op het geloof gebaseerde wetsvoorstellen. Dat op zich is al discriminatie tegen mensen die in niets anders geloven dan zichzelf.
Verkrachting
Veel critici uitten zich deze week sceptisch over de arrestatie van de Frans-Poolse filmregisseur Roman Polanski. Hij had dertig jaar geleden een 13-jarig meisje verkracht, vluchtte voorafgaand aan zijn veroordeling uit Amerika en ontliep zijn lot drie decennia. Zijn slachtoffer zou hem in de tussentijd hebben vergeven en veel mensen oordeelden dat Polanski al dertig jaar gestraft wordt doordat hij al die tijd buiten Amerika heeft moeten wonen. Hier ben ik het niet mee eens. Als je een kind verkracht, moet je aangepakt worden. Diezelfde dag, de maand erna of dertig jaar later. En dan maakt het niet uit of je mooie films kunt maken of niet: je moet boeten voor het leed wat je je slachtoffer en haar familie hebt aangedaan. Zij moeten namelijk ook hun leven lang proberen om de verkrachting te verwerken.
AOW
We gaan gezellig met ons allen tot ons 67ste jaar werken, al dan niet in ploegendienst. Met de grootspraak van Agnes Jongerius een half jaar geleden dat de FNV ervoor zal zorgen dat de AOW op 65 jaar blijft, is ze nu keihard op haar gezicht gevallen. Ze had namelijk niet gerekend op de uitgekiendheid van haar gesprekspartners, de ondernemingsorganisaties VNO-NCW, MKB-Nederland en LTO-Nederland. Voor hen was er geen noodzaak om tegen de verhoging van de AOW-gerechtigde leeftijd te zijn. Sterker nog, de onderhandelaars, die zelf boven de vijftig waren, vonden dat de pensioenleeftijd maar in een keer omhoog moest van 65 naar 67. Uiteraard wel in een jaar dat zij hun pensioen al behaald hadden: 2025.
Minister Donner heeft dan toch eindelijk zijn zin. Nadat hij jarenlang heeft gezeurd over de verhoging van de AOW-leeftijd, kon hij de economische crisis aangrijpen als excuus-Truus. Donner zou de AOW-leeftijd al per 1 januari 2011 op 67 willen zetten, maar dan wel met een uitzonderingsregeling voor iedereen die dan 50 jaar of ouder is. Dat is ook een vorm van discriminatie: de jongere generaties kunnen dan weer opdraaien voor de generatie postbabyboomers, die overigens ook al volop geprofiteerd hebben van de door hun ouders bevochten en gerealiseerde uitkeringen en aftrekposten.
De afgelopen week zijn onder meer overleden:
Fransjes Gelderblom (62): Nederlands acteur, balletdanser en kunstschilder
Pamela Hemelrijk (62): Nederlands journaliste en columniste
Abdulmelik Firat (75): Koerdisch politicus
José Antonio Muňoz Rojas (99): Spaans dichter
Victor Van Schil (69): Belgisch wielrenner
Otar Tschiladse (76): Georgisch schrijver
Cintio Vitier (88): Cubaans dichter
Het woord van de week: Achtervanggarantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten