Voorbij

Column: De waan(zin) van de week

Na 67 jaar en 19 dagen is voor tienduizenden Nederlanders eindelijk de Tweede Wereldoorlog voorbij. Klaas Carel Faber, de ooit ter dood veroordeelde Nederlandse oorlogsmisdadiger, is op 24 mei overleden. Hij werd onder meer veroordeeld voor de moord op 22 verzetshelden. Dit vonnis werd later omgezet in een levenslange gevangenisstraf, maar Faber ontsnapte in 1952 uit de Koepelgevangenis in Breda.

Hij vluchtte daarna naar Duitsland en kon vervolgens in alle vrijheid in Essen en later in Ingolstadt wonen. Noch de Nederlandse, noch de Duitse justitie hielden zich actief bezig met zijn opsporing, maar een alerte journalist spoorde hem in 2003 op. Sinds die tijd is er een juridisch getouwtrek geweest om Faber al dan niet in de gevangenis te krijgen. Het is uiteindelijk niet gelukt om hem achter de tralies te plaatsen, maar de nabestaanden en alle nog levende oorlogsslachtoffers kunnen zich geruststellen met de gedachte dat Faber de laatste negen jaar geen dag heeft geleefd zonder de angst om weer de cel in te gaan.

Nu is hij op 90-jarige leeftijd overleden; zijn nieren hebben er de brui aan gegeven. Hij kan handen schudden met zijn Nazi- en NSB-vriendjes die hem al voor gegaan zijn: Anton Mussert, Rost van Tongeren en zijn broer Pieter Johan. Is hiermee de kous af? Wel waar het gaat om de vervolging van Nederlandse oorlogsmisdadigers uit de Tweede Wereldoorlog. Maar zowel de Nederlandse als de Duitse overheid moeten zich kapot schamen. Zij hebben toegestaan dat een moordenaar, c.q. een medeplichtige aan een massamoord, decennialang vrij heeft mogen rond lopen.

Wie zich ook mogen schamen zijn de Gemeentelijke Opsporings Ambtenaren en politieagenten in Amsterdam. Zij traden deze week met volle kracht op tegen een argeloze Italiaanse toerist, rukten hem hardhandig bij zijn fiets weg en drukten hem met volle kracht en met zes man tegen de grond. Simpelweg omdat hij zich voortbewoog op een stuk terrein bij het Centraal Station waar heel onduidelijk is aangegeven dat je daar niet mag fietsen. Aan de ene kant worden miljoenen euro’s gespendeerd om Amsterdam aantrekkelijk te maken voor toeristen. Maar door zo’n stupide actie is al dat geld nutteloos gebleken. Een excuus van de dienders zou hier op zijn plaats zijn.