Column: De waan(zin) van de week
Gregorius Nekschot is dood. Nee, niet de tekenaar zelf gelukkig. Maar de wijze waarop hij zijn maatschappijkritische mening gaf, behoort sinds 1 januari 2012 tot het verleden. Veel groeperingen zullen hier een fles alcoholvrije champagne op hebben geopend en ook de overheid zal niet ongelukkig zijn geweest met het besluit van Nekschot.
In 2008 werd Gregorius Nekschot uit zijn relatieve anonimiteit gehaald doordat tien agenten hem in de vroege ochtend uit zijn bed haalden. De reden? Hij had zich in meerdere spotprenten kritisch geuit over het moslimfundamentalisme en nam onder meer Abdul Jabbar van de Ven op de hak. Die riep zijn volgelingen op om zich bij de autoriteiten over deze cartoonist te beklagen. En met resultaat.
Alsof hij een gevaarlijke crimineel zou zijn, werd ‘G.N.’ door de politiemacht uit zijn huis gehaald. Hij werd meegetroond naar het lokale politiebureau waar een diender Nekschot de opdracht gaf om zijn schoenveters te verwijderen. Het signaal naar de voorstanders van de vrije pers was overduidelijk: wees niet te kritisch over een bepaalde groepering, want je loopt het risico om ook in de gevangenis gezet te worden. Of de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh al niet genoeg onrust en onzekerheid gezaaid hadden…
Nu stopt Nekschot er dus mee. Niet uit angst, zo zegt hij zelf. Het zijn de pecunia die hem de spreekwoordelijke nek omgedraaid hebben. Het contract met zijn webprovider moest vernieuwd worden, terwijl de schenkingen en donaties opgedroogd waren. Ook kreeg hij geen tekenopdrachten meer. Maar toch kiest hij de ‘gemakkelijkste’ weg. Hij kiest voor een leven waarin hij geen angst meer heeft dat zijn ware identiteit ontdekt wordt. Dat hij niet op een dag kogels in zijn hoofd of een bebriefd mes in zijn buik krijgt.
Kun je Nekschot verwijten dat hij stopt met zijn kritische cartoons? Nee. Kun je hem verplichten door te gaan met zijn spotprenten tot hij er bij neer valt? Nee. Maar het einde van zijn cartoonserie betekent wel een overwinning voor de antidemocraten. En dat is geen fijne gedachte zo aan het begin van 2012.
In 2008 werd Gregorius Nekschot uit zijn relatieve anonimiteit gehaald doordat tien agenten hem in de vroege ochtend uit zijn bed haalden. De reden? Hij had zich in meerdere spotprenten kritisch geuit over het moslimfundamentalisme en nam onder meer Abdul Jabbar van de Ven op de hak. Die riep zijn volgelingen op om zich bij de autoriteiten over deze cartoonist te beklagen. En met resultaat.
Alsof hij een gevaarlijke crimineel zou zijn, werd ‘G.N.’ door de politiemacht uit zijn huis gehaald. Hij werd meegetroond naar het lokale politiebureau waar een diender Nekschot de opdracht gaf om zijn schoenveters te verwijderen. Het signaal naar de voorstanders van de vrije pers was overduidelijk: wees niet te kritisch over een bepaalde groepering, want je loopt het risico om ook in de gevangenis gezet te worden. Of de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh al niet genoeg onrust en onzekerheid gezaaid hadden…
Nu stopt Nekschot er dus mee. Niet uit angst, zo zegt hij zelf. Het zijn de pecunia die hem de spreekwoordelijke nek omgedraaid hebben. Het contract met zijn webprovider moest vernieuwd worden, terwijl de schenkingen en donaties opgedroogd waren. Ook kreeg hij geen tekenopdrachten meer. Maar toch kiest hij de ‘gemakkelijkste’ weg. Hij kiest voor een leven waarin hij geen angst meer heeft dat zijn ware identiteit ontdekt wordt. Dat hij niet op een dag kogels in zijn hoofd of een bebriefd mes in zijn buik krijgt.
Kun je Nekschot verwijten dat hij stopt met zijn kritische cartoons? Nee. Kun je hem verplichten door te gaan met zijn spotprenten tot hij er bij neer valt? Nee. Maar het einde van zijn cartoonserie betekent wel een overwinning voor de antidemocraten. En dat is geen fijne gedachte zo aan het begin van 2012.
De afgelopen week zijn onder meer overleden:
Michael Dummett (86): Brits filosoof
Nicanor Velez (52): Colombiaans dichter
Eva Zeisel (105): Hongaars ontwerpster
Anton Beumer (84): Nederlands voetballer
Gary Ablett (46): Brits voetballer
Yoshiroh Hayashi (89): Japans golfer
Het woord van de week: Nieuwjaarsduikmeisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten