De waan(zin) van de week
Het is tijd voor een waar gebeurd verhaal, dat begon op een regenachtige dag in juli 2010. Het verkeer kroop vooruit en een ritje van Noordwijk naar Leiderdorp, dat normaliter binnen twintig minuten afgerond kan worden, werd gerekt tot een uur. Ter hoogte van Leiden was er eindelijk een gaatje, maar hoppa; daar gingen de verkeerslichten op oranje. Nog even gas geven om er door te komen en jawel: flits!
Enkele weken later lag de bekeuring op de bon; 56 kilometer gereden, waar 50 kilometer de maximum snelheid is. De ontvanger vond dat er sprake was van verzachtende omstandigheden, diende bezwaar in en vroeg de foto op. De foto werd verstuurd, maar de officier van justitie vond dat de bekeuring van 48 euro terecht was. Ook het beroep wees de officier van justitie af. De zaak ging vervolgens naar de kantonrechter.
De boete-ontvanger kon op het tijdstip van de zitting niet aanwezig zijn, maar liet zich vertegenwoordigen door een zelfgeschreven schriftelijke verdediging. De kantonrechter sprak zich uit over de zaak en gaf zijn oordeel. Dit oordeel viel uit in het voordeel van de officier van justitie. Het verdict lag enkele weken later in de brievenbus: de boete van 48 euro is terecht, want er is door rood licht gereden.
Pardon? Gelukkig was er de foto, die duidelijk aangaf dat er niet door rood licht was gereden. Het slachtoffer van deze gerechtelijke dwaling tekende beroep aan tegen het vonnis van de kantonrechter, in een poging om het vonnis door het gerechtshof nietig te verklaren. Dit beroep werd ingezien door een advocaat-generaal van het gerechtshof in Leeuwarden. Hij oordeelde dat het bedrag (nog steeds 48 eurotjes) onder het minimumbedrag lag van zaken waarover het gerechtshof zich uit. Maar hij gaf ook aan dat hier sprake was van een uitzondering; de kantonrechter had de schriftelijke verdediging van de betrokkene niet in overweging genomen en de motivatie van de kantonrechter betrof het negeren van een ‘rood uitstralend verkeerslicht’. De advocaat-generaal oordeelde derhalve: ‘Nu niet vastgesteld kan worden of de kantonrechter op de bezwaren van de betrokkene tegen de beslissing van de officier van justitie heeft beslist, is de doorbreking van het appèlverbod in dit specifieke geval mijns inziens gerechtvaardigd.’
Het gerechtshof ging zich derhalve buigen over deze zaak en oordeelde dat de beslissing van de kantonrechter vernietigd zou worden. De zaak werd vervolgens weer terugverwezen naar de kantonrechter, zodat deze een nieuw oordeel moest vormen over de 48-euro-boete. De uitspraak hiervan was dinsdag 6 maart. De kantonrechter gaf aan de boete-ontvanger aan, dat hij het zeer spijtig vond hoe het was gelopen. Hij vroeg aan de officier van justitie of die wist van de voorgeschiedenis van deze zaak, maar deze officier van justitie moest bekennen dat ‘het dossier niet compleet was’. Vervolgens oordeelde de kantonrechter dat hij de ‘boete matigde tot nihil’ en voegde eraan toe: ‘Bovendien wil ik u mijn oprechte excuses maken’. Met name deze laatste zin werd bijzonder gewaardeerd door de gedaagde. Na bijna twee jaar en tussenkomst van twee officieren van justitie, een directeur-generaal en minimaal drie rechters was deze kwestie van 48 euro eindelijk afgerond.
De afgelopen week zijn onder meer overleden:
Lucio Dalla (68): Italiaans zanger, songwriter en muzikant
Ivo Coljé (61): Nederlands beeldhouwer
Diny Auwens-van Amstel (63): Nederlands operazangeres
Henk van der Straaten (75): Nederlands ondernemer
William Heirens (83): Amerikaans seriemoordenaar
Jaap Boersma (82): Nederlands politicus
Wim Koopmans (70): Nederlands zanger
Jimmy Ellis (74): Amerikaans zanger
Max de Winter (91): Nederlands wetenschapper
Het woord van de week: Oproeping.
Enkele weken later lag de bekeuring op de bon; 56 kilometer gereden, waar 50 kilometer de maximum snelheid is. De ontvanger vond dat er sprake was van verzachtende omstandigheden, diende bezwaar in en vroeg de foto op. De foto werd verstuurd, maar de officier van justitie vond dat de bekeuring van 48 euro terecht was. Ook het beroep wees de officier van justitie af. De zaak ging vervolgens naar de kantonrechter.
De boete-ontvanger kon op het tijdstip van de zitting niet aanwezig zijn, maar liet zich vertegenwoordigen door een zelfgeschreven schriftelijke verdediging. De kantonrechter sprak zich uit over de zaak en gaf zijn oordeel. Dit oordeel viel uit in het voordeel van de officier van justitie. Het verdict lag enkele weken later in de brievenbus: de boete van 48 euro is terecht, want er is door rood licht gereden.
Pardon? Gelukkig was er de foto, die duidelijk aangaf dat er niet door rood licht was gereden. Het slachtoffer van deze gerechtelijke dwaling tekende beroep aan tegen het vonnis van de kantonrechter, in een poging om het vonnis door het gerechtshof nietig te verklaren. Dit beroep werd ingezien door een advocaat-generaal van het gerechtshof in Leeuwarden. Hij oordeelde dat het bedrag (nog steeds 48 eurotjes) onder het minimumbedrag lag van zaken waarover het gerechtshof zich uit. Maar hij gaf ook aan dat hier sprake was van een uitzondering; de kantonrechter had de schriftelijke verdediging van de betrokkene niet in overweging genomen en de motivatie van de kantonrechter betrof het negeren van een ‘rood uitstralend verkeerslicht’. De advocaat-generaal oordeelde derhalve: ‘Nu niet vastgesteld kan worden of de kantonrechter op de bezwaren van de betrokkene tegen de beslissing van de officier van justitie heeft beslist, is de doorbreking van het appèlverbod in dit specifieke geval mijns inziens gerechtvaardigd.’
Het gerechtshof ging zich derhalve buigen over deze zaak en oordeelde dat de beslissing van de kantonrechter vernietigd zou worden. De zaak werd vervolgens weer terugverwezen naar de kantonrechter, zodat deze een nieuw oordeel moest vormen over de 48-euro-boete. De uitspraak hiervan was dinsdag 6 maart. De kantonrechter gaf aan de boete-ontvanger aan, dat hij het zeer spijtig vond hoe het was gelopen. Hij vroeg aan de officier van justitie of die wist van de voorgeschiedenis van deze zaak, maar deze officier van justitie moest bekennen dat ‘het dossier niet compleet was’. Vervolgens oordeelde de kantonrechter dat hij de ‘boete matigde tot nihil’ en voegde eraan toe: ‘Bovendien wil ik u mijn oprechte excuses maken’. Met name deze laatste zin werd bijzonder gewaardeerd door de gedaagde. Na bijna twee jaar en tussenkomst van twee officieren van justitie, een directeur-generaal en minimaal drie rechters was deze kwestie van 48 euro eindelijk afgerond.
De afgelopen week zijn onder meer overleden:
Lucio Dalla (68): Italiaans zanger, songwriter en muzikant
Ivo Coljé (61): Nederlands beeldhouwer
Diny Auwens-van Amstel (63): Nederlands operazangeres
Henk van der Straaten (75): Nederlands ondernemer
William Heirens (83): Amerikaans seriemoordenaar
Jaap Boersma (82): Nederlands politicus
Wim Koopmans (70): Nederlands zanger
Jimmy Ellis (74): Amerikaans zanger
Max de Winter (91): Nederlands wetenschapper
Het woord van de week: Oproeping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten